صنعت فولاد به عنوان یکی از پیشرانهای اصلی اقتصاد ایران شناخته میشود که نقشی حیاتی و راهبردی در توسعه صنعتی و معدنی کشور ایفا میکند. این صنعت نه تنها به دلیل سهم قابل توجه در تولید ناخالص داخلی «GDP» و ارزآوری از محل بازارهای صادراتی بلکه از حیث تامین نیاز صنایع پاییندستی، از جایگاهی استراتژیک در زنجیره ارزش اقتصاد برخوردار است. فولاد را در واقع میتوان زیرساخت توسعه بسیاری از بخشهای اقتصادی و صنعتی دانست؛ چراکه هرگونه تحول در ظرفیت تولید و یا فناوریهای آن، تاثیر مستقیم و غیرمستقیم بر روند اشتغالزایی، توازن تجاری و ارتقای رقابتپذیری ملی به همراه داشته است.