به گزارش «فلزات‌نیوز»، علی اصغر اخوان، بیان کرد: در حال حاضر محدودیت‌های انرژی و مسائل مالیاتی، موانع بزرگی در مقابل صنعتگران برای ادامه فعالیت و تولید محصولات به شمار می‌آیند. به طوری که در فصل تابستان، سه روز در هفته برق این مجموعه قطع می‌شد و اکنون با شروع فصل سرما، معضل قطعی گاز گریبان‌گیر واحدهای صنعتی شده است. با توجه به اینکه نوع کوره‌هایی که ما برای ذوب مواد استفاده می‌کنیم پیوسته بوده و به طور مداوم و با شارژ مذاب، شمش مس تولید میشود، با قطعی برق متحمل خسارات شدیدی می‌شویم زیرا هزینه جایگزینی هر یک از قالب‌های شمش که دچار آسیب شده‌اند، حدود دو هزار دلار است؛ این قالب‌ها در داخل تولید نمی‌شوند و عمدتا از کشور چین وارد می‌شوند که قیمت بالایی هم دارند. به همین دلیل ناچار به خاموش کردن کوره‌ها و تعطیلی مجموعه شدیم که حدود دو سال از این موضوع گذشته است و ما اکنون فعالیتی نداریم. اگرچه در آن زمان درصدد رفع این مشکل برآمده و به دنبال خرید مولدهای برق بودیم اما با توجه به قیمت‌های بالا و سرسام‌آور مولدهای برق، از انجام این کار منصرف شدیم. به عنوان مثال قیمت یک مولد برق با توان تولید ۱٫۵ مگاوات، ۱۲ میلیارد تومان بود که خرید آن برای ما صرفه اقتصادی نداشت. همچنین نکته مهم دیگری که باید به آن توجه داشت این است که از سوی سازمان‌های مربوطه اعلام شده بود حداکثر زمان قطعی برق واحدهای صنعتی، دو روز در هفته است اما این مجموعه سه روز در هفته با این مشکل روبه‌رو بود. باید اذعان کنم که در هفته‌های ابتدایی فصل تابستان، برق مجموعه به مدت دو روز قطع می‌شد اما با گذشت زمان این چالش بغرنج‌تر شد و مجموعه با سه روز قطعی برق مواجه بود. به همین دلیل زمانی که ما مجددا مجموعه را راه‌اندازی کردیم، به سبب وجود محدودیت‌های انرژی قادر به ادامه فعالیت نبوده و منصرف شدیم.
وی در همین راستا ادامه داد: متاسفانه سازمان امور مالیاتی بدون توجه به قیمت مواد اولیه و قیمت فروش محصولات، سودی را برای تولیدکنندگان در نظر گرفته و بر اساس آن مالیات‌های سنگینی را تعیین می‌کند. در صورتی که اگر دولت و سازمان امور مالیاتی با تصمیات کارشناسی شده مالیات تولیدکنندگان را بر اساس میزان خرید و قیمت مواد اولیه تعیین کنند، بسیاری از مشکلات واحدهای تولیدی رفع خواهد شد. به عنوان مثال اگر در عرضه هفتگی کاتد مس در بورس کالا قیمت آن حدود ۳۳۵ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم باشد، قیمت ۱۰۰ تن کاتد مس چیزی در حدود ۳۵ میلیارد تومان است و دولت می‌تواند به ازای خریداری هر کیلوگرم کاتد مس، رقم معقولانه‌ای را برای مالیات در نظر بگیرد. بی‌شک با انجام این کار اکثر تولیدکنندگان با سازمان امور مالیاتی همکاری کرده و با فروش محصولات، مالیات تعیین شده را پرداخت خواهند کرد. این در حالی است که سازمان امور مالیاتی ۲۵ درصد میزان فروش واحدهای تولیدی را جزو سود به شمار می‌آورد که این عدد غیرمنطقی بوده و صنعتگران به هنگام اعتراض، با این جواب مواجه می‌شوند که در صورت مقرون به صرفه نبودن فعالیت، واحد تولیدی را تعطیل کنید؛ به عنوان مثال اگر تولیدکنندگان، مواد اولیه را با قیمت ۴۰۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم خریداری کنند، ۲۵ درصد سود آن معادل ۱۰۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم است که چنین سودی در این صنعت امکان‌پذیر نیست. باید گفت که تعیین این ارقام غیرکارشناسی، باعث میشود تا تولیدکنندگان فقط به دنبال رفع مسائل مالیاتی و مشکلات ناشی از آن باشند؛ در صورتی که اگر کارشناسان این سازمان به بازار مصرف مراجعه کرده و قیمت‌های واقعی خرید و فروش محصولات را به دست آورند، متوجه مابه‌التفاوت ارقام تعیین شده با سود حقیقی تولیدکنندگان خواهند شد.
دایره بی‌انتهای مشکلات
این تولیدکننده شمش مس با بیان اینکه مواد اولیه مورد استفاده در این کارگاه ریخته‌گری قراضه و خاک مس بود، ابراز کرد: در کنار دو چالش ذکر شده، مشکلات دیگری مانند نوسان قیمت مواد اولیه، کمبود قراضه و خاک مس، کارگاه‌های ریخته‌گری غیرمجاز و… نیز وجود داشت و مسیر تولید همواره با فرازونشیب‌های بسیاری همراه بود اما رفع برخی از موانع، به تجربه و مهارت تولیدکنندگان و میزان مشتریانی که با آن‌ها همکاری می‌کنند، وابسته است. اگرچه در زمان فعالیت این کارگاه شرایط بازار مصرف مناسب نبود و میزان فروش محصولات به قدری بود که فقط توان پرداخت هزینه‌های تولید را داشتیم. کارگاه‌های ریخته‌گری غیرمجاز به راحتی بدون پرداخت مالیات، حق بیمه کارکنان و… که از مشکلات اصلی تولیدکنندگان مجاز به شمار می‌آیند، مشغول به فعالیت هستند؛ در این بین نظارت دقیقی هم از سوی سازمان‌های مربوطه در این زمینه صورت نمی‌گیرد و تولیدکنندگان مجاز باید با تولیدکنندگان غیرمجاز در شرایط نابرابری به رقابت بپردازند.
گزینه دیگری وجود ندارد
اخوان در خصوص کوره‌ها و ماشین‌آلات مورد استفاده در خطوط تولید شمش مس، اظهار داشت: اکثر تجهیزات و ملزومات مورد نیاز در صنعت ریخته‌گری، در کشور بومی‌سازی شده است و ما در این مجموعه از کوره‌های کانتینیوس ساخت داخل بهره می‌بردیم؛ البته باید گفت که کیفیت کوره‌ها و ماشین‌آلات ایرانی به پای نوع مشابه اروپایی آن‌ها نمی‌رسد اما از طرف دیگر واردات ماشین‌آلات خارجی نیز به دلیل وجود تحریم‌ها به کشور صورت نمی‌گیرد. در این بین باید به این نکته اشاره کرد که ماشین‌سازان داخلی به تعهدات خود پایبند نبوده و خدمات پس از فروش و گارانتی محصولات را به مشتریان ارائه نمی‌دهند که همین موضوع باعث شده بود تا ما در زمان تعمیر دستگاه‌ها با مشکل مواجه شویم. در این شرایط دو راه پیش روی تولیدکنندگان قرار دارد، یا باید قطعه مورد نظر را از نمایندگی‌های رسمی با قیمت‌های بالا خریداری کنند و یا با صرف زمان بیشتر در بازار به دنبال نمونه مشابه آن باشند؛ علاه‌براین موضوع، دستگاه‌ها و ماشین‌آلات نیز در زمان مقرر به صنعتگران تحویل داده نمی‌شوند.
وی یکی از مشکلات دیگر تولیدکنندگان را کمبود نیروی انسانی متخصص عنوان کرد و افزود: نیروی کار ایرانی به دلیل دستمزدهای پایین، راغب به فعالیت در واحدهای صنعتی نیست و پرداخت حقوق‌های بالاتر با وجود این شرایط اقتصادی و اوضاع نابسامان بازار مصرف، برای تولیدکنندگان مقدور نیست. ضمن اینکه تولیدکنندگان باید از نیروی کار باتجربه در خطوط تولید بهره ببرند زیرا با توجه به زمان و هزینه بالای آموزش افراد، به‌کارگیری نیروی انسانی تازه‌کار مقرون به صرفه نیست؛ به همین دلیل ما و اکثر صنعتگران تمایل به جذب نیروی کار متخصص داریم که آن هم با اما و اگرهای فراوانی مواجه است. لازم به ذکر است که ما در این مجموعه علاوه بر ریخته‌گری شمش، ریخته‌گری انواع قطعات مسی با دستگاه‌های دایکست را هم انجام می‌دادیم و در آن زمان برای حدود ۲۰ تا ۳۰ نفر زمینه اشتغال را فراهم کرده بودیم. در پایان باید خاطرنشان کنم که اگر سازمان امور مالیاتی با همین رویه به مسیر خود ادامه دهد و مالیات‌های سنگین از تولیدکنندگان اخذ کند، اکثر واحدهای تولیدی تعطیل خواهند شد. دولت می‌تواند با رفع مسائل مالیاتی و عمل به وعده‌های خود، کمک بزرگی به صنعتگران کرده و زمینه رفع سایر موانع تولید را فراهم کند.
ثبت دیدگاه