به گزارش اخبارفلزات، امروزه یکی از راهکارهای رسیدن به استراتژی شفاف به جهت بالا بردن بهره‌وری معادن و کاهش قیمت سوخت، استفاده از فناوری‌های نوین برای فعالیت‌های معدنکاری است. بخش معدن ایران به دلیل محدودیت‌های موجود برای پیشگیری از افزایش قیمت تمام شده محصول، ملزم به استفاده از ماشین‌آلات و فناوری‌هایی است که از سوخت بهینه استفاده می‌کند.
دیکته کردن برخی اقدامات و تصمیم‌گیری‌ها به معدنکار مانند تحریم‌های اعمال شده بر کشور، موجب شده است که محدودیت‌هایی برای به کارگیری تجهیزات و فناوری‌های معدنکاری به وجود آید. این موضوع در بخش فراوری مواد معدنی، می‌تواند تاثیر واقعی خود را بر روی قیمت تمام شده محصول بگذارد؛ در واقع، تمام پروسه بخش معدن پس از گذراندن این مراحل به مثابه تولید محصول نهایی، ورود آن به صنعت و استفاده از آن به عنوان یک ماده اولیه، نیازمند انرژی بسیار بالایی است.
ایران به عنوان یکی از تولیدکنندگان عمده و بزرگ صنعت سیمان در منطقه خاورمیانه، برای حفظ جایگاه خود، نیاز است تا برنامه‌ریزی هوشمندتری پیرامون بازارهای هدف داشته باشد. در واقع، تمامی موارد یاد شده نیازمند نگاه دقیق و مدبرانه‌ای است که بتواند منجر به توسعه بازار و فعالیت‌های معدنی در کشور شود.
به طور معمول، عمده مواد معدنی استخراج شده در مصارف داخلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. حال با درنظر گرفتن پیش‌فرض نبود ذخایر معدنی در کشور، چه راه‌هایی جهت تامین آن برای صنایع کشور وجود داشت؟ واردات و دستیابی از طریق سایر مواد معدنی؟ باید توجه داشت هم‌اکنون آهک که به عنوان ماده اولیه تولید سیمان در اختیار تولیدکنندگان قرار می‌گیرد، یا شن و ماسه‌های رودخانه‌ایی که به مصرف طرح عمرانی کشور می‌رسد، در صورتی که کشور چنین ذخایری نداشته باشد، طبعا هزینه‌های گزافی برای تامین آن‌ها از حساب تولیدکنندگان برداشت می‌شود.
در حال حاضر علاوه بر وجود ذخایر فراوان معدنی در کشور، منابع انرژی و سوخت آسان نیز در کشور وجود دارد و باید آن را بهینه مورد مصرف قرار داد. در واقع، باید آن را در گردش ارزش‌افزوده به کار گرفت و از این طریق، راهکاری برای تولیدکنندگان جهت حضور و رقابت در بازار جهانی، فراهم آورد.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه