به گزارش اخبارفلزات به نقل از کیوان جعفری طهرانی،آقای Yeoh Wee Jin دبیرکل Seaisi گفت: با وجود کرونا، این موضوع یک شمشیر دولبه است. خوبی این اتفاق این است که جوامع شروع به برداشتن یک گام به عقب و بررسی پروژه های در حال انجام خود می کنند. اما باید بدانیم تقاضا کاهش یافته و ظرفیت مازاد واقعا زیاد است.
انستیتو آهن و فولاد جنوب شرق آسیا (Seaisi) پیش بینی می کند که مصرف فولاد اندونزی، مالزی، سنگاپور، تایلند و ویتنام در سال ۲۰۲۰ نسبت به سال ۲۰۱۹ حدود ۶٫۲ تا ۸٫۷ درصد کاهش داشته و به ۷۳٫۳ میلیون تن تا ۷۵٫۳ میلیون تن برسد.
این تخمین از پیش بینی صورت گرفته موسسه مذکور در ماه جولای برای شش عضو کشورهای جنوب شرق آسیا یا آسه آن (ASEAN-6) یعنی ۷۹٫۳ میلیون تن، کمتر است.
انجمن جهانی فولاد انتظار دارد تقاضای فولاد در سال ۲۰۲۰ برای کشورهای آسه آن (ASEAN-5) به جز سنگاپور ۷۳٫۱ میلیون تن و در سال ۲۰۲۱ حدود ۷۷٫۳ میلیون تن باشد.
بالغ بر ۶۷٫۷ میلیون تن ظرفیت کارخانه های فولاد جدید در ویتنام، مالزی، اندونزی و فیلیپین پیشنهاد شده و برای جذب این میزان تولیدات در بازار، به ۱۷ سال رشد تقاضای ۵ درصدی نیاز است اما کرونا حدود ۲ تا ۳ سال به این بازه زمانی افزوده است.
وی گفت: بالغ بر ۳٫۵ میلیون تن در سال از این عدد را شرکت فولاد Dexin Steel اندونزی اعلام کرده که می تواند تا ۶ میلیون تن فراتر رفته و حتی به ۲۰ میلیون تن در سال برسد. بیشتر این میزان نیز شامل اسلب، بیلت، میلگرد و مفتول می باشد.
مالزی یک مطالعه موردی برای تاثیر ظرفیت مازاد ناشی از ورود پروژه های جدید به مدار تولید داشته است. آقای Yeoh گفت: به عنوان مثال ۶ کارخانه مالزی پس از راه اندازی کارخانه ۳٫۵ میلیون تنی فولاد Alliance Steel متحمل تقریبا یک میلیارد رینگیت معادل ۲۲۴ میلیون دلار زیان در بیش از ۱۸ ماه گذشته شده اند.
کشورهای آسیایی در بین ماه های ژانویه تا آگوست تقریبا ۱۲ میلیون تن فولاد به منطقه صادر کردند که بیشر آن از مالزی، اندونزی و ویتنام بوده است.
وی گفت: مالزی یکی از بزرگترین صادرکنندگان محصولات فولادی در منطقه است و بازار این کشور با وضعیت شدید مازاد ظرفیت روبرو است و فولادسازان این کشور چون قادر به فروش در بازار خود نیستند در سایر نقاط اقدام به فروش محصولات خود می کنند.
وی افزود: دولت مالزی پیش بینی می کند فعالیت های ساخت و ساز این کشور در سال ۲۰۲۰ با ۱۸٫۷ درصد کاهش مواجه شود اما پیش بینی می شود در سال ۲۰۲۱ حدود ۱۳٫۹ درصد بهبود یابد.
کشورهای آسیایی در ژانویه تا آگوست همچنین ۳۶٫۸ میلیون تن فولاد وارد کردند که بیش از ۸۰ درصد آن از منابع آسیا-اقیانوسیه بوده و عمدتا شامل محصولات تخت و نیمه نهایی بوده است.
پیش بینی می شود فروش خودرو که محرک تقاضای مقاطع تخت فولاد است، به طور قابل توجهی در سال ۲۰۲۰ کاهش یابد و این کاهش در ویتنام حدود ۱۷ درصد، در تایلند حدود ۳۷ درصد، در فیلیپین حدود ۲۰ درصد، در مالزی حدود ۲۲ درصد و در اندونزی حدود ۴۲ درصد باشد. این امر اگرچه نشانه خوبی نیست، اما حداقل می توان گفت که این شرایط تمام شده و شرایط رو به بهبود است.
ثبت دیدگاه