به گزارش اخبارفلزات، مجید عطاییپور رییس دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی امیرکبیر، در هفدهمین همایش ملی روز معدن که در دانشگاه امیرکبیر برگزار شد، اظهار داشت: از دیرباز موضوع دانشگاه، دولت و صنعت مهم بوده که این سه ضلع شامل دانایی، دارایی و توانایی هستند. بخش دانایی برعهده دانشگاهیان، دارایی مربوط به صنعت و توانایی هم در اختیار دولت است و اگر بتوانیم این سه ضلع را محکمتر کنیم، چالشهای حوزه معدن، رفع شده و راهکارهای جدید به میان خواهند آمد.
وی با بیان اینکه بسیاری از بخشها با حوزه معدن کار میکنند، افزود: باید نهادهای فعال در بخش معدن با یکدیگر ارتباط بهتر و محکمتری داشته باشند تا بتوانند کشور را به نقطه اوج برسانند. متاسفانه در حوزه معدن متولی خاصی در کشور وجود ندارد و شاید دوره طلایی بخش معدن در کشور به زمانی برمیگردد که یک وزارتخانه معادن و فلزات تصمیمگیرنده نهایی بود.
رییس دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی امیرکبیر، گفت: البته که برخی ادغامها ضروری هستند، اما اکنون در مرحلهای به سر میبریم که این صنعت بدون داشتن یک متولی مشخص و کاربلد، به مسیر خود ادامه داده و این یک چالش محسوب میشود.
عطاییپور با بیان اینکه عدم ارتباط صنعت و دانشگاه در بخش معدن نیز، یکی دیگر از چالش ها به شمار میرود، بیان کرد: باید صنعت و دانشگاه در این زمینه به یک تفاهم برسند؛ پیشنهاد این است که صنعت از توانایی فارغالتحصیلان دکتری استفاده کند؛ این فارغالتحصیلان زبان صنعت و دانشگاه را میدانند و میتوانند با ورود به عرصه تحقیق و توسعه، به حوزه معدن رونق ببخشند.
وی ادامه داد: در دانشگاهها، خروجی مهندس برای مقاطع تحصیلات تکمیلی زیاد است. این شاید یک نقطه ضعف باشد، اما صنعت میتواند این امر را به نقطه قوت تبدیل کند. اگر ظرفیت دانشگاهها پر شده است، این افراد میتوانند در پژوهشگاهها مشغول به کار شده و تحقیق و توسعه را شکل دهند.
رییس دانشکده مهندسی معدن دانشگاه صنعتی امیرکبیر، با تاکید بر اینکه آیندهپژوهی برای حوزه معدن مهم است، عنوان کرد: آینده مشترک معدنکاری و توسعه پایدار بوده و لازم است که دغدغه اصلی، آینده معدن و معدنکاری باشد. آیندهپژوهی باید در دانشگاه به وجود بیاید و در این خصوص این الزام وجود دارد که اساتید پروژههای مرتبطی را تعریف کنند.
عطاییپور در پایان خاطرنشان کرد: لازم است در این آیندهپژوهی، آینده دور و نزدیک معادن کشور تعیین شود. با توجه به اینکه در آیندهای نزدیک، تقاضاهای جهانی برای منابع معدنی افزایش مییابد، چنین آیندهپژوهی لازم است. اگرچه ملاحظات و نگرانیهای زیستمحیطی در مقیاس جهانی و ملی وجود دارد، ولی مهمترین نکته باید فکر و برنامهریزیهای ما در سطح جهانی باشد و اجرای آن بومیسازی شود.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه