به گزارش اخبارفلزات، امین ابراهیمی مدیرعامل فولاد خوزستان با بیان اینکه ایران سومین تولیدکننده گاز طبیعی دنیا است، اظهار داشت: وجود ذخایر گازی برای کشور یک مزیت به شمار میآید، اما با این وجود در فصل سرما، با کمبود تولید گاز مواجه هستیم و برای جبران کوتاهترین مسیر، یعنی قطع گاز صنایع فولادی و پتروشیمی را انتخاب میکنیم، این در حالیست که این صنایع وابسته به گاز هستند و امکان استفاده از سوخت جایگزین را ندارند.
وی افزود: برای رسیدن به تولید ۵۵ میلیون تن در افق ۱۴۰۴، صنعت فولاد به مصرف ۱۹ میلیارد و ۲۰۰ میلیون مترمکعب گاز در سال نیاز داریم. با توجه به قطعی بودن محدودیتهای گازی در ماههای آینده، پیشبینی میشود، فولاد خوزستان بیش از یک هزار میلیارد تومان سود را از دست خواهد داد. از طرفی طرح احداث نیروگاه اختصاصی ۵۲۰ مگاواتی برق با چالش تامین گاز مواجه شده است. بنابراین باید به صنعت فولاد نگاه راهبردی داشت.
مدیرعامل فولاد خوزستان، گفت: سرمایهگذاری نکردن در توسعه ظرفیتهای عرصه گاز متناسب با افزایش تقاضای بخشهای خانگی، نیروگاهی و صنعتی، باعث منفی شدن تراز تولید گاز کشور شد. لذا مصرف گاز صنعت فولاد تنها ۵ درصد است. علیرغم سرمایهگذاری نزدیک به یکصد میلیارد دلاری در میدان گازی پارسجنوبی، و در نظر گرفتن رشد شدید مصرف در سالهای آینده با کاهش شدید تولید گاز مواجه میشویم. افزایش رقم مصرف گاز و رسیدن به ۸۵۰ میلیون مترمکعب در زمستان ۱۳۹۹، زنگ خطری برای نزدیک شدن رقم تولید کشور است.
ابراهیمی با اشاره به تولید از دست رفته فولاد خوزستان طی دو سال اخیر، بیان کرد: میزان تولید از دست رفتهی سال ۱۳۹۹ که به واسطه محدودیتهای برق بر شرکت فولاد خوزستان تحمیل شد، ۶۰ هزار تن بود که همین مقدار با توجه به محدودیتهای بیسابقه در سال ۱۴۰۰ به ۵۳۰ هزار تن رسید. در بخش گاز در سال گذشته، نزدیک به ۱۱ هزار تن و تا پایان آذر ماه سال جاری ۲۷ هزار تن آهناسفنجی از دست دادیم. پیشبینی میشود طی سه ماهه باقیمانده سال و با در نظر گرفتن محدودیتهای پیشرو، ۱۴۴ هزار تن از تولید برنامهریزی شده را از دست دهیم.
وی در پایان با اشاره به برخی از راهکارهای برونرفت از شرایط فعلی، خاطرنشان کرد: مدیریت بهتر مصرف گاز در کشور و کاهش محدودیتهای گاز صنایع مادر همچون فولاد و اعلام دقیق برنامهها و ساعات محدودیتهای گاز از چند روز قبل، جهت مواجه بهتر و استفاده از فرصتهای تعمیراتی، ایجاد تفاوت معنادار در هزینه گاز مصرفی برای فرایندهای ارزشآفرین و غیر ارزشآفرین، تنوع سبد تامین و تولید برق از منابع غیر از گاز طبیعی (انرژیهای تجدیدپذیر، سبز، سوخت پاک و…)، سرمایهگذاری و توسعه شبکه تولید و توسعه گاز با توجه به منابع فعلی و آتی کشور و صنعت، استفاده از سوختهای جایگزین در نیروگاهها و تمرکز بر حل مسائل زیستمحیطی، تامین و ذخیرهسازی به موقع سوختهای جایگزین در نیروگاه و مکانهایی که امکان استفاده از این گونه سوختها را دارند و توجه به مبحث ۱۹ مقرارت ملی ساختمان در ابنیه مسکونی، تجاری و عمومی به منظور کاهش اتلاف و مصارف در بخش خانگی، مواردی هستند که در صورت پیادهسازی، کمک شایانی به کاهش محدودیتهای گاز میکنند.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه