به گزارش اخبارفلزات، بر اساس آماری که توسط انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در اختیار منتشر شد، طی پنج ماهه سال جاری ۱۰ میلیون و ۸۲۸ هزار تن شمش فولادی شامل اسلب، بیلت و بلوم تولید شده است که هفت میلیون و ۷۵۱ هزار تن آن در داخل به استفاده شد. لذا مصرف ظاهری فولاد طی پنج ماهه امسال ۲۴ درصد نسبت به مدت مشابه سال گذشته که ۱۰ میلیون و ۱۴۴ هزار تن بوده، کاهش یافته است.
همچنین از مجموع چهار میلیون و ۲۹۶ هزار تن کل مقاطع طویل فولادی شامل تیرآهن، میلگرد، ناودانی، نبشی و سایر مقاطع تولید شده طی پنج ماهه سال جاری، سه میلیون و ۱۹۷ هزار تن در داخل مصرف شده که نسبت به میزان مصرف آن در مدت مشابه سال گذشته ۲۱ درصد کمتر است. از ابتدای فروردین ماه تا پایان مردادماه سال گذشته، چهار میلیون و ۲۳ هزار تن مقاطع طویل در کشور مصرف ظاهری شد. در همین راستا مصرف ظاهری کل مقاطع تخت فولادی از جمله ورق گرم، ورق سرد و ورق پوششدار نیز در مدت مذکور سال جاری نسبت به پنج ماهه ابتدایی سال گذشته، ۱۸ درصد کمتر شده و از سه میلیون و ۹۸۱ هزار تن به سه میلیون و ۲۶۵ هزار تن رسیده است.
از ابتدای سال جاری تا پایان مرداد ماه، تولید محصولات فولادی نیز معادل هفت میلیون و ۵۸۱ هزار تن ثبت شده که ۶ میلیون و ۴۶۲ هزار تن آن به مصرف داخلی اختصاص یافته است و بدین ترتیب نسبت به مصرف ظاهری آن در مدت مشابه سال گذشته که هشت میلیون و چهار هزار تن بوده، ۱۹ درصد کاهش پیدا کرد.
بر اساس آمار کمترین میزان افت مصرف ظاهری فولادیها در این مقایسه آماری متعلق به تولید آهناسفنجی است که با کاهش ۷ درصدی، در مجموع پنج ماهه سال جاری به ۱۱ میلیون و ۸۷۰ هزار تن رسیده است. میزان مصرف ظاهری این محصول معدنی در مدت مشابه سال گذشته معادل ۱۲ میلیون و ۷۱۴ هزار تن بود. این در حالیست که صادرات فولادیها در این مدت با افزایش قابل توجهی روبهرو بوده است و از میزان تولید فولادیها در پنج ماه نخست امسال، به ترتیب صادرات شمش فولاد ۳۹ درصد، مقاطع طویل فولادی ۸۳ درصد، مقاطع تخت فولادی ۱۱۴ درصد، محصولات فولادی ۸۸ درصد و آهناسفنجی ۱۹۰ درصد افزایش یافته است.
در نگاه اول به آمار مصرف زنجیره فولاد در پنج ماهه ابتدایی سال جاری که نسبت به مدت مشابه سال گذشته کمتر شده است، به نظر میرسد که قطعی برق صنایع و محدودیت فعالیتها که منجر به کاهش تولید شده مصرف را کاهش داده است، اما با بررسی بیشتر مشخص میشود که این کاهش مصرف ظاهری داخلی در شرایطی رخ داد که صادرات همه آنها افزایش قابل توجهی داشته و رقمهای نزدیک به رشد ۱۰۰ درصدی و حتی بیشتر از آن در افزایش صادرات به چشم میخورد. بدین ترتیب این سوال پیش میآید که با توجه به پرکاربرد بودن فولاد در صنایع مختلف از جمله خودرو، لوازم خانگی و…، کشور آنقدر بینیاز از تولیدات زنجیره فولاد شده که میزان مصرف ظاهری تا این حد کاهش و صادرات تا این حد افزایش یافته است؟ آیا صرفه صادرات بیش از تامین صنایع داخلی است یا صنایع داخلی بینیاز از فولاد شده و محصولی دیگر را جایگزین فولاد کردهاند که سبب شده تولیدات فولادیها مشتری داخلی نداشته و آنها صادر کردهاند؟ لذا این موضوع از سوی انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در دست پیگیری است.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه