به گزارش اخبار فلزات و به نقل از روابط عمومی شرکت فولاد خراسان، علیرضا عقدایی در این باره اظهار کرد: ثبت و ضبط سوابق، تحلیل علت و معلولی، کشف مشکلات ریشهای و تلاش برای عدم وقوع رخدادهای غیر برنامهریزی شده، از مهمترین اطلاعات برای تصمیمگیری در خصوص تجهیزات و تعیین روش رفتار نگهداشت تجهیز است.
مدیر دفتر فنی و برنامهریزی شرکت فولاد خراسان گفت: برای اجرای این پروژه ابتدا کارگروههای خبرگی متشکل از متخصصان فنی واحدهای گندلهسازی، احیا مستقیم، فولادسازی و نورد (شامل: تعمیرات برق، تعمیرات مکانیک، تولید، و همکاران واحد برنامهریزی نگهداری و تعمیرات) تشکیل شد و با برگزاری جلسههای متعدد تخصصی، حالات بروز توقفات و دلایل وقوع، تمامی تجهیزات از سه منظر CPR ،PMO ،RCM (قابلیت اطمینان، بهینهسازی فعالیتهای نگهداری و مرور فعالیتهای جاری) مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و تمامی حالات توقف کشف، استانداردسازی و تحلیل شد.
رئیس واحد برنامهریزی نگهداری و تعمیرات شرکت فولاد خراسان گفت: فرمهای ثبت توقفات و نتایج جلسهها در واحدهای تولیدی، نخستین دادههایی بود که در گام اول پروژه، در سیستم پشتیبان نگهداری و تعمیرات بارگذاری شد و به صورت موفقیتآمیزی در خرداد ماه سال جاری به مرحله اجرا درآمد.
احمدیان افزود: قابلیت اطمینان، در واقع احتمال موفقیت است یا احتمال اینکه سیستم یا مجموعه بدون وقوع خرابی به وظایف تعیین شده با محدودیتهای تعیین شده در طراحی (مانند محدوده زمانی و مکانی) و در شرایط کارکردی مشخص (مانند دما، رطوبت، ارتعاش و…) عمل کند.
وی گفت: قابلیت اطمینان، توانایی یک واحد تجهیزات در انجام وظیفه تعریف شده است، بدون آن که در زمان مشخص شده دچار خرابی و توقف ناخواسته و برنامهریزی نشده شود.
سرپرست استقرار و کنترل سیستمهای TPM درباره اهمیت اجرای این پروژه، عنوان کرد: بهبود قابلیت اطمینان اثر مهمی بر روی درآمد و سوددهی تاسیسات، ماشینآلات، دستگاهها و تجهیزات دارد و باید حداکثر قابلیت اطمینان، حداکثر تولید و همچنین حداقل هزینه عمل کرد (حداکثر راندمان) را داشته باشند.
لطفی اظهار کرد: تمام جوانب پروژه از مراحل نخست با همکاری واحد فناوری اطلاعات و در مرحله دوم در قالب کارگروههای مربوطه و کاملا تخصصی مدلسازی شده است که گام دوم پروژه نیز به زودی اجرا میشود.
به گفته مدیر دفتر فنی و برنامهریزی شرکت فولاد خراسان در ادامه اجرای موفقیتآمیز گام دوم پروژه، یکی از اهداف مهم این واحد، ضمن تقسیمبندی تجهیزات در سه گروه بر اساس اهمیت آن در پروسه تولید، هزینه تعمیرات، حساسیت تجهیز، آلایندگی، مسائل ایمنی و …، است تا تمام دلایل کشف شده (در تجهیزات راهبردی) را از لحاظ ریسک ارزیابی و متناسب با شدت و پیامدهای وقوع، اقدامات اصلاحی پیشبینانهای را اجرا کند.
انتهای پیام//
ثبت دیدگاه