به گزارش «فلزات‌نیوز»، به همین دلیل از سرگیری مراودات تجاری و هموارسازی مسیر صادرات می‌تواند باعث بهبود شرایط صنعت سیم و کابل شود.
بر اساس این گزارش، محسن شریفی، بیان کرد: این واحد تولیدی ۲۵ سال است که فعالیت خود را در زمینه تولید سیم و کابل فشار ضعیف برای صنایع ساختمان‌سازی در استان یزد آغاز کرد اما سه سال است که به دلیل کمبود نقدینگی و عدم تامین مواد اولیه، غیرفعال شده است.
وی در خصوص چالش‌هایی که تولیدکنندگان سیم و کابل با آن روبه‌رو هستند، مطرح کرد: یکی از مشکلات اصلی تولیدکنندگان، فروش محصولات به صورت مدت‌دار و خرید مواد اولیه به صورت نقدی است زیرا با فروش محصولات به صورت اعتباری، تولیدکنندگان نمی‌توانند مجددا مواد اولیه مورد نیاز خود را خریداری کرده و به تولید ادامه دهند. از سوی دیگر چند سال است که صنعتگران امکان خرید مستقیم از تولیدکنندگان مفتول مسی را نداشته و باید از بورس کالا مفتول مورد نیاز خود را تهیه کنند اما خرید مفتول از این تالار صنعتی با اما و اگر‌های فراوانی همراه است. به عنوان مثال اشخاص حقیقی امکان خرید مواد اولیه از بورس کالا را ندارند و به دلیل اینکه این واحد تولیدی ماهیت حقوقی ندارد، ما موفق به خرید مفتول از بورس کالا نشدیم. علاوه‌براین تناژ مفتول مسی عرضه شده در این تالار صنعتی به قدری بالاست که تولیدکنندگان کوچک‌مقیاس امکان خرید آن را ندارند. با احتساب هزینه‌های متغیر و ثابت همچون حقوق نیروی انسانی، مالیات و بیمه، خرید مفتول مسی از بازار آزاد با قیمت بالاتر نیز برای ما توجیه اقتصادی نداشت. در حال حاضر افزایش قیمت مواد اولیه سدی در مقابل تولیدکنندگان شده است و مفتول مسی با قیمت پایه ۴۵۰ تا ۵۰۰ هزار تومان به ازای هر کیلوگرم در بورس کالا عرضه می‌شود. اگر تولید‌کننده‌ا‌ی مفتول مسی را با این قیمت خریداری کند، بی‌شک با در نظر گرفتن زمان تولید و زمان پرداخت قیمت محصول از سوی مشتری، افزایش قیمت و کمبود نقدینگی، امکان خرید مجدد مواد اولیه را نخواهد داشت.
مدیر کارگاه سیم و کابل شریفی در همین راستا ادامه داد: برای رفع مشکل کمبود نقدینگی به بانک‌ها جهت اخذ وام و تسهیلات مراجعه کردیم اما به دلیل شرایط دشوار اخذ وام، منصرف شدیم. لازم به ذکر است که صنعتگران برای اینکه بتوانند خط تولید را فعال و مشغول به تولید شوند، نیاز به حداقل سه تن مفتول مسی دارند که هزینه آن به دو میلیارد تومان می‌رسد؛ این مقدار مواد اولیه در عرض چند روز مصرف می‌شود و واحد‌های تولیدی مجددا نیاز به مفتول مسی دارند اما مسئله اینجاست که میزان تسهیلاتی که بانک‌ها به تولیدکنندگان ارائه می‌دهند، جوابگوی نیاز آن‌ها نیست. به عنوان مثال چند سال گذشته زمانی که به بانک مراجعه کردیم به ما اعلام کردند که جهت دریافت ۸۰ میلیون تومان وام باید ۱۰۰ میلیون تومان سپرده نزد بانک داشته باشیم.
جایی برای ورود تولیدکنندگان جدید نیست
شریفی با اشاره به اینکه میزان تقاضا برای محصولات بسیار کاهش یافته است، اظهار کرد: در حال حاضر مصرف‌کنندگان به دلیل افزایش قیمت محصولات، تمایل به خرید نداشته و بازار مصرف دچار رکود شده است. همچنین به دلیل تعداد بالای تولیدکنندگان سیم و کابل در کشور و افزایش تعداد کارگاه‌های غیرمجاز، بازار مصرف از محصولات اشباع شده است. ۲۵ سال پیش، زمانی که پروانه بهره‌برداری را اخذ کردیم، میزان تولید سیم و کابل در کشور، ۸۰ درصد بیشتر از تقاضای داخلی بود و تولیدکنندگان بزرگ می‌توانستند محصولات خود را به سایر کشور‌ها صادر کنند اما اکنون به دلیل شرایط دشوار صادرات و تحریم‌هایی که علیه کشور وضع شده، تولیدکنندگان بزرگ، محصولات خود را در بازار‌های داخلی عرضه می‌کنند؛ در این شرایط تولیدکنندگان کوچک‌مقیاس که بیشتر متمرکز روی بازار‌های داخلی بودند، امکان رقابت با آن‌ها را ندارند.
وی در رابطه با عواملی که باعث کاهش میزان تقاضای محصولات شده است، اذعان کرد: در کنار رقابتی که بین تولیدکنندگان استاندارد شکل گرفته، کارگاه‌های غیرمجاز، محصولات غیراستاندارد با میزان مس کمتر و روکش نامرغوب را با قیمتی کمتر عرضه کرده و مشتریان را جذب محصولات خود می‌کنند؛ در صورتی که استفاده از این محصولات بی‌کیفیت می‌تواند برای مصرف‌کنندگان خطرات بسیاری را به دنبال داشته باشد. لازم به ذکر است که این مجموعه همواره تولید محصولات باکیفیت و استاندارد را در دستور کار خود داشت و از مواد اولیه مرغوب برای تولید محصولات خود استفاده می‌کرد؛ به همین دلیل سیم و کابل‌های تولیدی این مجموعه در آزمایش‌های کنترل کیفیت، نمره قابل قبول داشته و مورد تایید سازمان استاندارد بودند. البته باید گفت که کاهش پروژه‌های عمرانی و ساختمان‌سازی تاثیر مستقیمی در رکود به وجود آمده داشته است؛ همچنین در کنار کاهش پروژه‌های ساختمان‌سازی، کاهش میزان مصرف سیم و کابل و استفاده از محصولاتی با قیمت پایین‌تر در ساختمان‌های جدید بسیار رواج یافته است.
مدیر کارگاه سیم و کابل شریفی در پاسخ به این سوال که آیا این کارگاه با مشکلات زیست‌محیطی نیز مواجه بوده است، توضیح داد: خوشبختانه این صنعت جزو صنایع آلاینده به شمار نمی‌رود و این کارگاه همواره سعی داشته تا مسائل زیست‌محیطی را رعایت کند. ممکن است تولید سیم لاکی به دلیل استفاده از لاک مخصوص، کمی آلاینده باشد اما تولید سیم و کابل، آلاینده محیط زیست نیست. البته چند سال قبل به دلیل جابه‌جایی محدوده شهری و با توجه به آیین‌نامه سازمان حفاظت محیط زیست که صرفا اجازه فعالیت برخی از صنایع خاص را در محدوده شهری می‌دهد، دچار چالش شدیم اما با همکاری استانداری یزد و با توجه به اینکه این واحد، چندین سال قبل از تغییر محدوده شهری، در خارج از محدوده احداث شده بود، مشکل رفع شد.
شریفی با اشاره به اینکه اکثر ماشین‌آلات و تجهیزات مورد نیاز این صنعت در داخل بومی‌سازی شده‌اند، گفت: خوشبختانه به دلیل وجود ماشین‌سازان ماهر در داخل، نیازی به واردات ماشین‌آلات نداریم. البته باید گفت که کیفیت ماشین‌آلات خارجی بالاتر از ماشین‌آلات داخلی است اما قیمت مناسب محصولات ایرانی، مزیت رقابتی مهمی برای آن محسوب می‌شود. قیمت ماشین‌آلات دست دوم خارجی آنچنان بالاست که خرید ماشین‌آلات ایرانی برای تولیدکنندگان مقرون به صرفه‌تر است. عمده ماشین‌آلات این مجموعه ایرانی بوده و تنها چند دستگاه که در سال‌های اول تولید خریداری شده‌اند، خارجی هستند. با افزایش هزینه‌های انرژی و مصرف بالای برق دستگاه‌های خارجی که تکنولوژی قدیمی دارند و همچنین هزینه‌های بالای تعمیر و کمیاب بودن قطعات یدکی آن‌ها، در زمان تولید از این دستگاه‌ها استفاده نمی‌کردیم.
وی یادآور شد: این صنعت به نیروی کار ماهر وابسته است و افرادی که در واحد‌های تولیدی مشغول به‌کار می‌شوند، باید یک دوره آموزشی عملی را پشت سر بگذارند زیرا داشتن تحصیلات آکادمیک و تئوری کافی نیست. لازم به ذکر است که این کارگاه زمانی که مشغول به فعالیت بود، برای نیروی‌های جدید خود دوره‌های آموزشی سه تا چهار ماهه برگزار می‌کرد.
تنها راه نجات
مدیر کارگاه سیم و کابل شریفی با اشاره به سال‌هایی که شرایط صنعت سیم و کابل مناسب بود، خاطرنشان کرد: ۱۵ سال پیش صنعت سیم و کابل از شرایط و وضعیت خوبی برخوردار بود اما در حال حاضر بازار مصرف دچار رکود شدیدی شده و قیمت مواد اولیه به طور چشمگیری افزایش یافته است. متاسفانه علی‌رغم اینکه وعده‌های فراوانی در خصوص حمایت از تولید و تولیدکنندگان داده می‌شود، هیچ گامی برای عملی کردن آن‌ها برداشته نشده و بالعکس شاهد سنگ‌اندازی در مسیر تولید هستیم. در پایان باید خاطرنشان کنم که تنها راهکاری که می‌تواند باعث بهبود شرایط تولیدکنندگان شود، صادرات محصولات است زیرا این صنعت در داخل کشور فضایی برای رشد و توسعه ندارد.
ثبت دیدگاه