به گزارش اخبارفلزات، سعید عسگرزاده دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران در مورد پیش‌بینی دیوان محاسبات مبنی بر اتمام منابع سنگ‌آهن کشور تا ۱۸ سال آینده، اظهار داشت: میزان ذخایر موجود در هر کشوری بر مبنای یک عیار مشخص ارزیابی می‌شود. بر اساس شرایط فعلی و نحوه استفاده از منابع سنگ‌آهن کشور، مدت زمان اتمام منابع سنگ‌آهن در اظهارات مختلف می‌تواند متفاوت باشد اما ۱۸ سال عدد غیرواقعی نیست. مهم این است که کشور از این عدد یک تلنگری بخورد و در دو حوزه مشخص اکتشاف و فراوری فعال‌تر باشیم.
وی افزود: قبل از دیوان محاسبات مجموعه انجمن سنگ‌آهن و دیگر مجموعه‌های مرتبط نیز بارها تکرار کردند که بی‌عدالتی موجود در زنجیره فولاد باعث شده که بخش اصلی معدن در ابتدای زنجیره تولید مورد غفلت قرار بگیرد. بخش اصلی معدن استخراج نیست؛ استخراج درو کردن محصولی است که دیگران کاشته‌اند. بخش اصلی در حوزه معدن شامل فرایندهای پسین و پیشین استخراج است؛ یعنی باید به اکتشاف و فراوری توجه شود.
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران گفت: کشور نیازمند یک جهش بزرگ در اکتشاف است؛ حتی با تغییرات، اصلاحات آرام و کمی افزایش بودجه، پاسخگوی نیاز اکتشافی سنگ‌آهن نیست. متاسفانه در بخش فراوری نیاز داریم تا عیار حد سنگ‌آهن را اقتصادی کنیم. همچنین نوع سنگ‌آهن که در حال حاضر فقط به سنگ‌آهن‌های مگنتیتی محدود شده است را پیشرفت دهیم تا ضمن کشف ذخایر کم‌عیار، پرعیارسازی و فراوری سنگ‌آهن‌های هماتیت توسعه پیدا کند.
عسگرزاده بیان کرد: بالاخره این درک برای همه ایجاد می‌شود که استفاده از ذخایر پرعیار در شرایط فعلی امکان ادامه ندارد. ولی هرچه دیرتر این درک صورت گیرد، ما بخش بیشتری از ذخایر پرعیار و خوب کشور را از دست می‌دهیم. بهتر آن است که هرچه زودتر به اصلاح قیمت و توجه به این دو فرایند پسین و پیشین استخراج توجه کنیم. هرچه این اتفاق زودتر روی دهد، ذخایر پرعیار بیشتری تحقق می‌یابد که امکان تامین هزینه این دو بخش و کمک به ذخایر با عیار کمتر به لحاظ جدا نشدن را دارند.
وی در پاسخ به سوالی پیرامون نگرانی‌های محیط‌زیستی برای افزایش اکتشاف، اذعان داشت: فرایند معدن در محیط‌زیست و اکوسیستم تاثیرات خود را می‌گذارد اما این تاثیر به میزانی که به صورت اغراق‌آمیز بیان شده نیست. در مورد معادن سنگ‌آهن بعضا تاثیرات آن منفی نیست.
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران تصریح کرد: از دو جنبه باید به مساله محیط‌زیست نگاه کنیم، تخریب‌های معدن به صورت فیزیکی است نه شیمیایی. معادن مانند برخی از صنایع نیستند که شیرآبه‌های سمی به محیط‌زیست تزریق کنند و مشکل خاص و حاد زیست‌محیطی به وجود آورند بلکه بیشتر تاثیرات فیزیکی دارند.
عسگرزاده اضافه کرد: قاعدتا اگر در معدنی حتی به صورت فیزیکی در محیط‌زیست تاثیری گذاشته باشد، بهره‌بردار مکلف است که پس از اتمام کار، آن را به حالت اول خود بازگرداند. یکی از ویژگی‌های معادن سنگ‌آهن این است که گیاهی روی آن‌ها رشد نمی‌کند. بنابراین معادن تاثیر زیادی روی محیط‌زیست ندارند. ضمن اینکه موظف هستیم که آن را به حالت اولیه خود بازگردانیم.
وی در خصوص وضعیت حضور چینی‌ها در معادن کشور و به خصوص معادن سنگ‌آهن، گفت: چینی‌ها هنوز در هیچ حوزه‌ای به صورت جدی حضور پیدا نکرده‌اند و در صورت توافق ۲۵ ساله ایران و چین، معادن فلزی نیز جزو موارد مورد توافق است. از آنجایی که امروز یکی از مشکلات ما در حوزه معادن، سرمایه است می‌توانیم از این فرصت برای جذب سرمایه در حوزه معدن استفاده کنیم. بنابراین اگر یک سرمایه‌گذاری درست به خصوص در حوزه اکتشاف رخ دهد، می‌تواند تاثیرات خوب و مثبتی در این مورد داشته باشد.
دبیر انجمن سنگ‌آهن ایران در پایان خاطرنشان کرد: مذاکرات بسیار جدی در خصوص معادن، در توافق ۲۵ ساله به خصوص سنگ‌آهن نیست. اما امیدوار هستیم که در آینده و با مشخص شدن جهت‌گیری توافقات ۲۵ ساله بتوان حوزه معدن را به عنوان یک بخش جدی و مهم در این توافق‌نامه گنجاند و در جزییات اجرایی استفاده بهتری داشت. در تلاش هستیم که از این طریق بتوانیم جذب سرمایه‌گذاری خارجی را دنبال کنیم.
انتهای پیام/
ثبت دیدگاه